نفوذ بهائیان در ارتش دوران پهلوی دوم+ سند
پیروان فرقه ضاله بهائیت که با هدایت اربابان اولیه خود یعنی روسیه و انگلیس و رئیس دوم خود یعنی آمریکا در مراکز حساس دولتی و نظامی دوران پهلوی دوم حضور داشتند، بنا به دستور آنها در ارتش نیز رسوخ پیدا کرده و از این طریق زمینه حضور بیگانگان را در بنیه نظامی کشور فراهم آورده بودند.
به گزارش سراج، اعضای فرقه ضاله بهائیت در دوران رژیم پهلوی‌ها توانسته بودند، به مناصب کلیدی اداری و نظامی دست پیدا کنند.
ارتش کشور ایران که باید از هر گونه انحراف و خطری به دور می‌بود، اما تحت نفوذ بهائیان قرار داشت و عده قابل توجهی از اعضای این فرقه استعماری در آن حضور داشتند.
آنها نقش زیادی در سست کردن بنیه دفاعی و ارتش ایران و تثبیت حضور مستشاران روسی، انگلیسی و آمریکایی- به‌عنوان اصلی‌ترین کشورهای حامی فرقه ضاله بهائیت- را ایفا کردند.
از جمله این افراد می‌توان به "ارتشبد عبدالکریم ایادی"، "ارتشبد غلامرضا ازهاری"، "ارتشبد جعفر شفقت"، "سرلشکر ضرغام"، "سپهبد پرویز خسروانی"، "سپهبد حسین رستگار نامدار"، "سرهنگ مهتدی"، "سرلشکر مقربی"، "سپهبد اسدالله صنیعی"، "غلام‌عباس آرام"، "محمود جم"-پدر فریدون جم- و "سپهبد فریدون جم" اشاره کرد که خیانت‌های زیادی را به مملکت و ارتش آن روز ایران روا داشتند.
هزینه‌های گزاف و بی‌حد و حساب برای مستشاران خارجی آن قدر خیره‌کننده بود که تعداد مستشاران نظامی آمریکایی از شانزده هزار نفر در سال 1351 به بیست و چهار هزار نفر در سال 1355 افزایش یافت.
اگر پیروزی انقلاب اسلامی در بهمن‌ماه 1357 شمسی رخ نمی‌داد، بنا بر گزارش سنای آمریکا قرار بود، تعداد نظامیان آمریکایی در ایران به واسطه خرید اسلحه از آمریکا تا سال 1980 به بیش از شصت هزار نفر می‌رسید.
با وجود این، اطلاع دقیقی از تعداد بهائیان حاضر در ارتش ایران در دوران پهلوی‌ها در دست نبود. در همین زمینه می‌توان به گزارش شماره 146/49 ه مورخ 1337/03/27 ساواک اشاره کرد.
گزارش ساواک دال بر حضور بهائیان در ارتش شاهنشاهی
مطابق با این سند، حظیره‌القدس تهران طی نامه‌ای خطاب به کلیه محفل‌های سراسر ایران، از آنها خواسته بود که آمار کلیه بهائیان حاضر در ارتش از سربازان تا امرا را اعلام تا به بیت‌العدل، مراجع تقلید لندن و براند اسکات در آمریکا ارسال کنند.
پزشک مخصوص شاه بهائی بود!
معروف‌ترین بهائی حاضر در ارتش، پزشک مخصوص محمدرضا پهلوی به‌نام "ارتشبد عبدالکریم ایادی" بود. پدر او در زمره گروه عالی‌ترین مرجع بهائیان یعنی "ایادی امرالله" قرار داشت و به دلیل تعصب به بهائیت، این نام خانوادگی را برای خودش برگزیده بود.
نشریه احرار وابسته به گروهی انشعابی از بهائیت در تیرماه 1358 پرده از جاسوس بودن او برداشت. در این نشریه آمده بود:" ایادی پزشک مخصوص شاه، برای سازمان سیا جاسوسی می‌کرده است و ماموریت داشته که اگر شاه قدمی برخلاف منافع آمریکا بردارد، او را به قتل برساند."[1]
"ارتشبد ایادی" بیش از هشتاد منصب مهم و پول‌ساز داشت. رئیس بهداری کل ارتش، مدیر شیلات جنوب و مدیر شرکت تعاونی ارتش از جمله مشاغل او بودند که از طریق اشتغال به آنها ثروت هنگفتی را به دست آورده بود.
ثروت‌های کلان نامشروعی که از طریق رشوه و زد و بند در امور دولتی نصیب ایادی می‌شد، بیشتر صرف خرید املاک و مستغلات شده است.
مطابق شواهد و مدارک، در دوران قدرت و پیشروی ارتشبد ایادی بهائی در دربار پهلوی دوم، تعداد بهائیان به سه برابر رسیده و بهائی بیکاری در ایران وجود نداشت.[2]
گفتنی است، این تنها گوشه‌ای از نفوذ و خیانت‌های بهائیان در دوران پهلوی دوم بود و ارتباطات آنها با مراکز جاسوسی رژیم صهیونیستی و کشورهای غربی، ویژگی اصلی تمامی اعضای فرقه ضاله بهائیت خصوصا سردمداران و صاحب‌منصبان آنها بود./رهپویان هدایت
