کتاب "اقدس"-که از آن به عنوان یگانه کتاب مرجع بهائیان یاد می شود-، سرشار از احکام سخیف و بی بنیانی است که هر خواننده آشنا به زبان عربی به بی اعتباری آن پی برده و این در حالی است که حسینعلی بهاء از نگاشتن آن احساس غرور و خودشیفتگی کرده است.
"ظلم ستیزی" که در نهاد هر انسان آزاده ای قرار دارد، از سوی فرقه ضاله بهائیت ممنوع اعلام شده و بهائیان باید از زمامداران- ولو ظالم، باطل، متجاوز و ...- اطاعت بی چون و چرا داشته باشند.
قتل فجیع شش نفر از اعضای یک خانواده فقیر در ابرقوی یزد به دست شش نفر از اعضای متعصب فرقه ضاله بهائیت در سال 1328 شمسی، سند محکمی دال بر وحشی گری و ضد بشری بودن این فرقه استعمار ساز است.
بررسی مساله "اعتراف به گناه" در مسیحیت و تکنیک "بازبینی سوابق شخصی" در فرقه ها نشان می دهد، بین عملکرد هر دو گروه برای عضوگیری، همبستگی تامی وجود دارد.
پیر خانقاه"یارسان" ها در کرمانشاه، به پسر بچه شش ساله مریدش تجاوز کرده و به جای اظهار پشیمانی و سرافکندگی، مدعی است که وی متبرک شده و دیگر مریض نمی شود و والدینش باید از او تشکر به عمل آورند.
دعوت به ترک عقل، همیشه مورد سفارش فرقه ضاله و مضله بهائیت بوده است، چرا که خوب می دانند که اگر هر کس به مقدار هر چند اندک هم به عقل خود رجوع کند، با قاطعیت افکار و عقاید فاسد این فرقه استعماری را رد خواهد کرد.
